Op de rand van de Groene Grens, een natuurgebied tussen Ede en Veenendaal, bevinden zich enkele bijzondere kavels met een gegarandeerd vrij uitzicht. Het mogen bouwen op zo’n bijzondere plek vraagt om een architectonisch antwoord dat recht doet aan haar omgeving. Niet introvert en traditioneel, maar modern-landelijk en extrovert. Hoge bebouwing in het landelijke gebied is hier logischerwijs niet toegestaan. Een karakteristieke lage goot- en nokhoogte geeft de woning het gevoel van een “schuurhuis”. De kap is hierbij gedraaid en voorzien van een knik in het midden. Vanaf de noklijn wordt rondom op verschillende afstanden de gootlijn opgezocht. De ontstane ruimte vormt een veranda met een karakteristieke houten kolommenreeks.